fremi

adv. only in the phrase, svá f. er, so far; esp., svá f. er, not until, not before, only when; seg þú svá f. frá því, er þessi dagr er allr, wait till this day is past before you speak of that; svá f. ef, in case that.

* * *

adv. (often, esp. in the Grág., spelt fremmi), only in the phrase, svá fremi, only so far, only in that case: temp., seg þú svá fremi frá því er þessi dagr er allr, i. e. wait just till this day is past, Nj. 96, Al. 118; jarl hafði svá fremi frétt til Erlings, er hann var nær kominn, he only heard of Erling when he was close up to him, Fms. vii. 296; skildisk Hákon konungr svá fremi við er hverr maðr var drepinn, king H. left [pursuing] only when every man was slain, Hkr. i. 151; svá f. munt þú þetta hafa upp kveðit, er ekki mun tjóa letja þik, Ó. H. 32; en svá f. vil ek at vér berim þetta fyrir alþýðu, er ek sé, 33; svá f. er unnin væri borgin, Róm. 358; svá f. at …, id., Pr. 406; svá fremi ef, in case that, Nj. 260; þá skulu þeir at dómi kveðja, ok svá f. er til varnar er boðit áðr, but only when they have called on them for the defence, i. e. not before they have, Grág. i. 256; þat er jamrétt at stefna svá fremmi hánum er hann missir hans þá er kviðarins þarf, it is equally lawful to summon a neighbour-juror in case he does not appear to deliver a verdict, 48: so far, svá fremi er upp komit, at …, Finnb. 226.